หางานใน USA งานห้าง งานร้านอาหารไทย

            ไม่ได้อัพเดทเนื้อหานาน วันนี้ขอนำเอาประสบการณ์ เล็กน้อยๆในการหางานทำที่อเมริกามาเล่าให้เพื่อนฟัง ใครที่คิดจะมาอยู่ที่นี้เพื่อเป็นกำลังใจในการใช้ชีวิตอยู่ต่างแดนกันนะค่ะ ขอเล่าหลังจากที่ได้กรีนการ์ด ตั้งแต่เดือนธันวาคม 2559 ก็ได้เดินทางกลับไปเยี่ยมไทย ช่วงเดือนกุมภาพันธ์ จนกลับมาสหรัฐ อีกทีก็เดือนพฤษภาคม ช่วงกลับไทยเป็นการใช้ชีวิตที่มีความสุขมากๆ ได้กิน อาหารที่เราชอบ ในราคาถูก ผักผลไม้ พอกลับมาคราวนี้เริ่มห่อเหี่ยวเพราะความเหงาที่ต้องมาอยู่ต่างบ้าน ต่างภาษา และกำลังอยู่ในช่วงของการปรับตัวจึงได้ ลงสมัครเรียนคอร์ส ภาษาอังกฤษ esl เป็นการคลายเหงาลงได้ เมื่อหาอะไรทำ ทำให้เราอยากที่จะพัฒนาตนเองยิ่งๆขึ้นไปด้านภาษา ในห้องจะมีเพื่อนๆที่เรียนด้วยกันจำนวนไม่เยอะ จาก สิบเจ็ดคนเหลือแค่ประมาณเจ็ดถึงแปดคนที่มาเรียนเห็น หน้าตากันเป็นประจำ และเป็นที่น่าตกใจในการไปเรียนที่เราคิดว่าเราสามารถสื่อสารได้ในระดับหนึ่งจากการที่คุยกับสามี แล้วสามีเราเข้าใจแต่เมื่อมาเรียนแล้วกลายเป็นว่าเพื่อนๆ หรือครูไม่เข้าใจการออก เสียงภาษาอังกฤษของเราซะงั้น 555 ช่วงของการไปเรียนเราไม่ได้ไปเรียน ห้าวันต่อสัปดาห์เหมือนเมื่อตอนเราเป็นนักเรียน จะมีแค่วันอังคารและก็วันพฤหัสช่วงตอนเช้าเท่านั้น หลังจากนั้นก็ว่าง จึงคิดอยาก ที่จะหางานทำ ขั้นตอนก็เหมือนกับคนอื่นๆ ทั้วไปคือเสริชกูเกิ้ลหางานในเมืองที่เราอาศัยอยู่ โดยดูที่ร้านอาหารไทย และห้างสรรพสินค้าของที่นี้ ค่ะ หลังจากเสริชหาได้ในตำแหน่งที่มี หรือที่เราพอจะทำได้ แล้วก็ ดูเงื่อนไขการสมัครค่ะ บางที่ต้องการให้เราเข้าติดต่อสอบถามที่ร้านโดยตรง แต่งานห้างพวก วิน เด็กส์ซี่ หรือ วอลท์มาล์ เขาก็จะให้กรอกใบสมัครออนไลน์ไว้ จากนั้นเขาจะทำการติดต่อกลับมา แต่เรามีทริกที่ทำให้เราได้งานไวขึ้นค่ะ ทางนี้สมัครแค่เพียงครั้งแรกแล้วก็ได้งานในตำแหน่งที่ต้องการเลยค่ะ กลับมาที่จุดเริ่มต้นก่อนนะค่ะ หลังจากกรอกใบสมัครออนไลน์ที่ห้าง วินเดร็กซี่ แล้วก็เดิน เข้าไปสมัครงานที่ร้านไทยแห่งหนึ่งที่ฟลอริด้านะค่ะ ก็มีการสัมภาษณ์เราเป็นภาษาอังกฤษซึ่งเราก็พอจะตอบได้แต่ ไม่คล่อง ทางร้านก็ลองสัมภาษณ์เราให้อธิบายสิ ถ้าลูกค้าถามว่าอาหารตัวนี้คืออะไร เรา จะอธิบายยังไง ซึ่งเราก็อธิบายไม่ได้ พี่เจ้าของร้านก็เลยบอกว่าจะโทรเรียกเราอีกทีหลังจากขาดคน และถ้าได้งานแล้วต้องมีการเทรนงานโดยไม่จ่ายตังด้วยเป็นเวลาถึงสามวันและแม้กระทั่งเสื้อพนักงานยัง ต้องซื้อ ไม่คิดมาก่อนว่าร้านอาหารไทยจะทำเช่นนี้ ซึ่งสามีบอกว่าเป็นการเอาเปรียบกันซึ่งผิดกฏหมายของที่นี้เลยละค่ะ ฝึกงานสามวันโดยไม่จ่ายค่าแรง ก่อนที่จะตัดสินใจทำงานอะไรก็ขอให้เพื่อนๆ เลือก สิ่งที่ดีที่สุดให้กับตัวเองนะค่ะ ถ้าเรายอมให้เราเอาเปรียบเราได้ตั้งแต่ครั้งแรกแล้วปัญหาที่จะเกิดขึ้นภายหลังย่อมมีแน่นอน และเราไม่คิดที่จะไปทำงานกับคนแบบนี้อย่างแน่นอน หลังจากนั้นเราและสามีก็ ดิ่งตรงไปที่ห้าง วินแด็กซี่ที่เราทำการสมัครไว้ และขอเข้าพบผู้จัดการสาขาและบอกว่าเราได้ทำการสมัครออนไลน์ไว้แล้วนะค่ะ ต้องทำอย่างไรต่อไปบ้าง ประมาณนี้ ผู้จัดการก็ใจดีหาชื่อเราจากที่เราสมัคร ออนไลน์ไว้ แล้วนัดวันมาสัมภาษณ์เลยค่ะ พอวันสัมภาษณ์มาถึง เราก็เข้าไปสัมภาษณ์งานซึ่งการสัมภาษณ์ก็เป็นลักษณะกันเองมากเลยค่ะ คำถามประมาณว่า เรามาอยู่ที่อเมริกานานหรือยัง แต่ก่อนทำงานอะไร แล้วทำไมเราถึงต้องจ้างคุณ เราก็มีการเตรียมตัวในการตอบจากการค้นหาทางอินเตอร์เน็ตแล้วก็ฝึกซ้อมไปด้วย และยิ้มบ่อยๆ เท่านั้นก็ได้งานแล้วค่ะ ลืมบอกตำแหน่งงานที่เราได้ ไม่ใช่แคชเชียร์นะค่ะ เพราะผู้จัดการพยายามช่วยเราเพราะรู้ภาษาอังกฤษเรายังไม่แข็งแรง จึงให้ทำในตำแหน่ง bakery ค่ะ เอาไว้คราวหน้าจะมาเล่าให้เพื่อนฟังใหม่นะค่ะ วันนี้ขอพอแค่นี้ก่อน